کد خبر: ۱۹۱
۲۰ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۰۰:۰۰

داستان گروه شهید سلیمانی کوی کارمندان | جوانان عمود این خیمه هستند

قرارگاهشان اتاقی کوچک است در زیرزمین مسجد امام رضا (ع) واقع در محله کارمندان دوم. اتاقی که در و دیوارش را با عکس شهدا تزیین کرده‌اند و هدف و رسالتشان هم این است که راه آن‌ها را ادامه بدهند. اسم گروهشان هم هر بار نام یک شهید است و حالا گروه شهید قاسم سلیمانی نام دارد. گروهی هفت نفره که بیشترشان نوجوانانی هستند که ابتدا عضو بسیج مسجد و پایگاه شهید مدرس شده‌اند و بعد جذب این گروه مردمی که هدف آن کمک به نیارمندان است

قرارگاهشان اتاقی کوچک است در زیرزمین مسجد امام رضا (ع) واقع در محله کارمندان دوم. اتاقی که در و دیوارش را با عکس شهدا تزیین کرده‌اند و هدف و رسالتشان هم این است که راه آن‌ها را ادامه بدهند. اسم گروهشان هم هر بار نام یک شهید است و حالا گروه شهید قاسم سلیمانی نام دارد. گروهی هفت نفره که بیشترشان نوجوانانی هستند که ابتدا عضو بسیج مسجد و پایگاه شهید مدرس شده‌اند و بعد جذب این گروه مردمی که هدف آن کمک به نیارمندان است، اما به غیر از این، فعالیت‌های دیگری هم دارند. ۱۹ شورا دارند که هر شورا به دست یکی از اعضا اداره می‌شود. شورای فرهنگی، اجتماعی، عمرانی و... محمد ناصری، عضو قدیمی پایگاه، پدر معنوی گروه است و مسعود قربانی بیشتر به امور دفتری می‌پردازد. یوسف کرمی و محمدجواد پناهنده، اما دو عضو تازه جوان این گروه هستند که قرار است با آن‌ها در این پایگاه گفتگو کنیم.

 

توزیع بسته‌های معیشتی

محمد ناصری ابتدا توضیحاتی درباره این گروه می‌دهد. گروهی که سال‌هاست فعالیت‌های فرهنگی، اجتماعی و... در سطح محله در زمینه‌های مختلف انجام می‌دهد. اما یکی از مهم‌ترین فعالیت آن‌ها به گفته خودش، توزیع بسته‌های معیشتی هر سال به‌ویژه در شرایط سخت مثل این روزهاست. او حالا پس از اتمام فعالیت‌هایشان درباره توزیع بسته‌ها توضیح می‌دهد: ما حدود ۲۵ خانوار نیازمند را در محله شناسایی کرده‌ایم. این شناسایی هم از طریق افراد خود محله انجام می‌شود و هرکسی که همسایه مستمندی داشته باشد آن را به ما معرفی می‌کند. هر سال ماه رمضان از طریق کمک‌های مردمی بدون بردن نام و نشانی از این خانواده‌ها مبلغی را جمع‌آوری و شبانه بی‌آنکه کسی متوجه شود، بسته‌ها را توزیع می‌کنیم. امسال، اما باتوجه به فرمایشات رهبری و تأکید ایشان بر دستگیری از نیازمندان این‌کار گسترده‌تر انجام شد و تبلیغات ما هم وسیع‌تر بود. با کمک بچه‌ها بنر‌هایی را چاپ کردیم و در مساجد و مکان‌های عمومی در محله نصب کردیم و از این طریق برای جمع‌آوری کمک فراخوان دادیم. به لطف خدا امسال توانستیم در سه نوبت این بسته‌ها را توزیع کنیم و تعداد این خانواده‌ها هم بیشتر بود. این بار علاوه بر محدوده خودمان این بسته‌ها را به دست چند خانواده از مناطق دیگر مثل شهرک شهید رجایی و شهید باهنر هم رساندیم. از صفر تا صد کار از جمع‌آوری بگیرید تا بسته‌بندی و توزیع را هم بچه‌ها خودشان انجام دادند. روند توزیع هم همیشه برای ما اهمیت دارد. اینکه شبانه و بی‌سر و صدا باشد تا کرامت این خانواده‌ها حفظ شود.


تأکید بر جوان‌گرایی

درباره اعضای گروه می‌پرسم و محمد ناصری می‌گوید که از همه سن و سالی حالا در این گروه مستقیم و غیرمستقیم فعالیت دارند، اما تأکید آن‌ها بر جوان‌گرایی است. این گروه حالا ١٩شورای مختلف از جمله شورای فرهنگی، اجتماعی و... دارند که هر شورا به دست یکی از جوانان محله اداره می‌شود. اعضای این شورا‌ها هم با هم ارتباط دارند و هر ماه حداقل یک‌بار در همین پایگاه جلسه می‌گذارند.
محمدجواد پناهده متولد سال٨١ حالا شورای فاوا و فضای مجازی را مدیریت می‌کند. از او درباره چگونگی عضویتش می‌پرسم و می‌گوید که نه پدرش عضو بسیج مسجد بوده و نه برادرهایش. او از طریق دوستانش با فعالیت‌های گروه آشنا می‌شود و تحت‌تأثیر اقدامات مردمی آن‌ها، دستگیری از نیازمندان محله و... جذب این گروه می‌شود. حوزه مسئولیتش را هم آقای ناصری برایش تعیین می‌کند. می‌گوید که تا پیش از این هم با دنیای مجازی آشنایی داشته، اما بعد از آن اطلاعاتش را گسترش داده و توانسته سایت گروه را خودش طراحی کند. این گروه حالا یک سایت برای خودشان دارند که از صفر تا صد آن توسط محمدجواد اداره می‌شود.

 

کسب مهارت‌های مختلف

 یوسف کرمی متولد سال٨٢ دیگر عضو این گروه است که تازه دو سال از ملحق‌شدنش به این گروه می‌گذرد و بیشتر کار‌های اجرایی برعهده اوست. او علاوه‌بر تقویت روحیه همدلی و دستگیری از نیازمندان از دیگر تأثیرات مثبت این گروه بر زندگی‌اش می‌گوید: فعالیت‌هایی که در این گروه داشتم باعث شد مهارت‌های دیگری هم کسب کنم. مثلا ما بخشی داریم به نام بسیج سازندگی. در این بخش به‌طور خودجوش کار‌های ساخت و ساز برای افراد نیازمند انجام می‌دهیم و نگاهمان فقط در سطح محله نیست. ما چندین بار به روستا‌های اطراف مشهد سفر کرده‌ایم و در ساخت حسینیه، مسجد و... هم مشارکت داشته‌ایم. تمام این‌ها باعث شد که علاوه بر تقویت روحیه همدلی برای کسب مهارت‌های مختلف هم آموزش ببینیم.
او با اینکه سن کمی دارد حرف‌هایش مثل پیرمرد‌های دنیادیده و مسجدی است: این دنیا سرای ناپایدار است و آن سرای حقیقی پایدار. نمی‌دانم چرا برخی انسان‌ها به فکر آبادکردن این دنیا هستند و از آن دنیا غافل‌اند. ایمان دارم که خدمت به مردم چنان لذتی دارد که نه‌تن‌ها برای سرای جاویدان به کارمان می‌آید برای این دنیای‌مان هم خوب است. آن‌هایی که همّ و غمشان مردم و رسیدگی به امور آن‌هاست با من هم‌نظرند.

ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
03:44